நிமிர்வுகள் - 5 - சிறார் வதை
அப்புக்காத்தர்: என்ன மாதிரியாம் இந்தமுறை உந்த ஜந்தாமாண்டுச் சோதனை முடிவுகள்…?
அன்னம்மாக்கா: அதுக்கென்ன.. அது பரவாயில்லாம வந்திருக்குது போல…
அப்புக்காத்தர்: என்ன பரவாயில்லாமலோ…? கனக்கப் பெற்றார் வெளியில திரிய வெக்கப்பட்டுக் கொண்டு வீட்டுக்குள்ளேயே இருக்கினம் போல கிடக்குது…
அன்னம்மாக்கா: இது என்ன அவ்வளவு பெரிய விசயமே…?
அப்புக்காத்தர்: பின்ன… இப்பவே இப்படிக் குறைஞ்சா… எப்படி வளர்ந்து நல்லாப் படிக்கப் போகுதுகள்..
அன்னம்மாக்கா: பிள்ளைகளை முதலில சும்மா வளர விடுங்கோவன்… பிறகு அதுகள் தன்ர பாட்டில படிப்பினம்...
அப்புக்காத்தர்: சும்மா விடுறதோ, பிள்ளைகளை… நல்ல கதை. பெரிய சேரிட்ட கிளாசுக்கு விடவேணும்…
அன்னம்மாக்கா: ஓ… அப்படியே...
அப்புக்காத்தர்: இப்ப ஆண்டு மூன்று தொடக்கம் பிள்ளைகளை அங்கே விடோணும்…
அன்னம்மாக்கா: என்னது… மூன்றாம் ஆண்டு தொடக்கமோ… அப்ப மூன்று வருஷம்… A/L படிப்பு மாதிரியெண்டு சொல்லுங்கோ…எட்டு வயசிலேயே படிக்கத் தொடங்கிறதோ?
அப்புக்காத்தர்: இல்லை... அதுக்கு முதலே... மூன்று வயசிலேயே எழுத்துப் பழக ரீயுசனுக்கு விடவேணும்...
அன்னம்மாக்கா: மெய்யாவோ…? மூன்று வயசில அதுகளுக்கு முறையாக் கதைக்கவே தெரியாமலெல்லோ இருக்குங்கள்…
அப்புக்காத்தர்: கதைக்கத் தெரியாட்டியென்ன….எழுத்தறிவு முக்கியம்...
அன்னம்மாக்கா: ஓம்... அதெண்டாச் சரிதான்... மூளையைப் பாவிக்காத எழுத்தறிவுச் சமூகத்தைத் தான் நாங்கள் கட்டியெழுப்பிக் கொண்டிருக்கிறம்...
அப்புக்காத்தர்: ஏன் இப்படிச் சொல்லுறீங்கள்…
அன்னம்மாக்கா: பெரிய படிப்பெல்லாம் படிச்சு, நிறைய சோதனைகளெல்லாம் பாஸ் பண்ணி, பெரிய பதவிகளில இருக்கிற எத்தனை பேர்; தங்கட தாய்மொழிலசொந்தமாய் நாலு வசனம் எழுதத் தெரியாம இருக்கினம்...
அப்புக்காத்தர்: என்ன அப்படியோ...
அன்னம்மாக்கா: உப்பிடியே உந்த சின்னனுகளை போட்டு வதைச்சுக் கொண்டிருந்தா, எதிர்காலம் இன்னும் நாசமாய் போய்விடும்…
----------+------------------+------------------+-------------------------
நெம்பு
நிமிர்வு ஐப்பசி 2017 இதழ்-
Post a Comment