நிமிர்வுகள் - 14 - தவறும் நெறிகள்!
அப்புக்காத்தரும்…. அன்னம்மாக்காவும்.;..
அப்புக்காத்தர்: வீடு வாசல்லை நிம்மதியாய் இருக்கவும் ஏலாமல் எல்லோ இருக்குது…
அன்னம்மாக்கா: ஓம்.. அதெண்டாச் சரிதான் பாருங்கோ…
அப்புக்காத்தர்: நினைச்சுப் பாக்கவே பயமாய் எல்லோ கிடக்குது…
அன்னம்மாக்கா: முந்தி இளசுகளுக்குத் தான் பிரச்சினை வருமெண்டு கவனமாய் இருப்பம்…
அப்புக்காத்தர்: இப்ப சின்னகுஞ்சுகள் தொடக்கம் வயசுபோனதுகள் வரையாரும் தப்பமுடியாது போல எல்லோ கிடக்குது…
அன்னம்மாக்கா: கலிமுத்திப் போச்சுது…அதான் எல்லாம் தாறுமாறாய் நடக்குது…
அப்புக்காத்தர்: ஓமோம்… என்ன செய்யிற தெண்டே தெரியேல்லை…
அன்னம்மாக்கா: பிரச்சினை முத்தும் மட்டும், நாங்கள் மூடி மறைச்சுக் கொண்டுதானே இருக்கிறம்...
அப்புக்காத்தர்: என்ன சொல்லுறியள்…? விளங்கேல்லை…
அன்னம்மாக்கா: சின்னதப்புகள் செய்யத் தொடங்கேக்கயே அல்லது தொடங்க எத்தனிக்கேக்கையே… குடும்பத்தாருக்கும் சுற்றத்தாருக்கும் தெரிய வரும் தானே…
அப்புக்காத்தர்: ஓமேன்ன… கொஞ்சம் எண்டாலும் தெரியும்தானே…!
அன்னம்மாக்கா: அப்ப எங்கடதம்பி, ஒரு தங்கக் கம்பி அப்படிச் செய்யாது எண்டு தாங்கிறது…
அப்புக்காத்தர்: மற்றாக்கள் சும்மா மாட்டப் பாக்கிறாங்கள் எண்டு தங்கட மனச்சாட்சிக் கெதிராக மூடி மறைக்கிறது… எல்லாம் மலிஞ்சு சந்தைக்கு வந்தாப் பிறகு தான், குடி முழுகிப் போச்சுதென்று திரியுறது…
அன்னம்மாக்கா: நச்சுக் கிளைமுளை வரேக்கையே கிள்ளி எறிய வேணும், அப்பத்தான் மரம் நல்லமரமாய் வளரும்...
அப்புக்காத்தர்: அதுக்கு சுற்றமும் சமூகமும் தான் ஒத்துழைக்க வேணும்…
அன்னம்மாக்கா: இல்லாட்டி இண்டைக்கு இங்க, நாளைக்கு அங்க எண்டு கணக்கெடுத்துக் கொண்டிருக்க வேண்டியது தான்..
அப்புக்காத்தர்: வராமல் தடுக்க வேண்டிய வழிகளைப் பார்க்காமல்..
நெம்பு
நிமிர்வு யூலை 2018 இதழ்
Post a Comment